Sagot :
1.Noong una, daigdig ay walang ayos di marangya
Palibhasa ay wala pang sa kanya ay nagpapala
Datapuwa't ng sa kahoy ang matsing ay magsibaba
At ang paunahang paa ay gamitin sa paggawa
Nuon na nga nagsimulang nagkatao itong lupa
Na ngayon ay gumaganap ng tungkuling darakila.
Ilang daang libong taon ang nagdaan at lumipas
Bago itong tao ngayong dalubhasang tinatawag
Patuloy na pagbabago banay-banay na pag-unlad
Ang tinahal nitong taong dinaanan at dinanas
Bawat yugto na magdaan bawat baytang ng paglipat
Mga bagong kasangkapan sa pagyaring nagtutulak.
Noong una, itong tao'y walang damit at tahanan
At ang kanyang kinakahig walang tiyak na kukunan
Nagdaan din ang panahon upang mayrong ikabuhay
Bato't pana lang ang sangkap sa paghanap at pagdulang
Hanggang tayo ay sumapit sa yugto ng kaunlaran
Pag ginusto ng paggawa'y nagagawang sapilitan.
Kaya ngayon palibhasa'y maunlad na ang daigdig
Kaya naman ang pagyari'y maunlad din at mabilis
Nariyan ang makinaryang pangpaandar ng elektrik
Na katulong sa paggawa ng maraming anakpawis
Dapat nating unawaing ito'y di hulog ng langit
Ito'y bunga ng paggawa, paggawa ng nagsaliksik.
Paggawa ang s'yang simula kaya ang tao'y lumitaw
Paggawa rin ang s'yang balong ng lahat ng kayamanan
Nang dahilan sa paggawa'y napaunlad ang isipan
Nitong taong dati-rati'y atrasado't mga mangmang
Itakwil mo ang paggawa't sa gutom ay mamamatay
Yakapin mo ang paggawa't masaganang mabubuhay.
2.MGA MOOG NG URI
ni Francisco "Ka Kikoy" Baltazar
Ang iilan ay nagtatag
Nang isang pamahalaang pinairal na panglahat
Bumalangkas ng panuto
Naglagay ng mga puno, naglagda ng mga batas
At lumikha ng maraming kasangkapang mabibisa
Upang ang kapangyarihan ay tahasang ipatupad
Ang timbangan at panukat, ang halaga at takalan
Inihanda at binuo ng sang-ayon sa panaling
Kaisipan at pananaw
Nagmula man o patungo kahit saan
Ay hahantong sa kung ano, saa't alin ibig niyang dalhin ikaw.
Kung bagaman bukambibig
Na ang lantay na tuntuni't patakara'y ang matuwid
Pagkakapantay ng lahat sa lahat ng bagay-bagay
Sa samahang magkapatid sa tunay na karanasa'y
Patumbalik kung maganap at sa matang mapansinin
Ay baligtad ang daigdig
Ang lipunang maharlika
Na siya ring kakaunting namayani sa simula
Nagkamal ng karapatan sa tibay ng mga moog
At naglagda ng tadhana
Diyan kayo't dito kami - utos haring nagbabansag
Nang tandisang pagkahati ng mayroon at ng wala.
At sa lunsod itinayo
Ang gusali ng talino - paaralang magtuturo
Ang sinumang ibig maging pinagpala
Dapat munang magdaan sa kanyang pinto
Ang di niya nasusulit ay malayong makapasok
Sa pook na mapapalad, maginhawa at maginto
Bawat isip at paningin
Papandaying sapilitan sa kanilang simulain
Bawat pusong walang apoy sa palalong katayua'y
Susubhan at papandayin
Bawat katauhang kutad sa mayabang na adhikain
Ang gagawing di masabi, kung bayani o salarin.
Nagtindig din ng sambahan
Banal na bahay ng Diyos, amang kabanal-banalan
Bukal ng awa't pag-ibig, batis ng tuwa't ligaya
Ugat ng lahat ng buhay
Ang sa kanya'y di lumuhog manalangi't magsumamo
Walang pag-asang maligtas sa sanlaksang kamatayan
Tao'y ganap na tinakot
Iminulat na sa lupa'y walang langit pawang kuros
At ang taong nangangarap sa hiwagang kalangitan
Sa sambahan napabuklod
Naglimos ng yama't lupa sa lumikha ng daigdig
Binili ng ginto't dasal sampung buhay na susunod.
Upang lubos na maghari
Di sukat ang pari't guro, ang alamat at ugali
Nagtayo rin ng hukuman
At hukom na walang puso't pawang utak ang pinili
Sa uri ng may usapin ibabatay ang sa batas
Na pasiya't lagdang hatol katarungang makauri
At ang batas ay nagbadya
Ang may sala'y magtatamo ng katapat na parusa
Sa kamay ng katarungang kabilanin
Isang lambat ng malikot na pag-asa
Aligasi'y laging huli at kawala ang apahap
Katarunga'y dalawa rin sa dalawang nagkasala.
Bilang putong na paniil
Nang tuntuning pamarusa't batas ng ngipin sa ngipin
Bilangguan ang sumipot
Isang dambuhalang yungib na malupit at malagim
Libingan ng mga buhay na panuto sa bilanggong
Kalusuga't diwang pili - salarin man o matupling
Ang higanti, sumpa't poot
Nang lipunan ay sa kanyang kalupitan itinampok
Ngunit hindi bawat piit ay talagang may sala nga
Ni sa tao ni sa Diyos
Marami rin ang magiting na ang tanging kasalanan
Ay nagtakwil sa dambana at naggiba ng bantayog.
Kaya naman kung sumapit
Ang araw ng pagtutuos at kalusin na ng labis
Kung ang bansang sinisiil ay mamulat at bumangon, ang iila'y mapapalis
At ang mga lumang moog ng gahamang karapata'y
Siyang unang winawasak ng balanang naghimagsik
At sa abo ng gumuho
Nang ubaning diwa't buhay ay may bagong itinayo
Bagong kuta, bagong moog na anaki'y bahaghari
Sa makulay na pangako
At ang bayan ay pamuling
Sa matimyas na pag-asa't pananalig
Bubuhayin ng kanilang bagong puno.
Sana po makatulong paki follow na Lang po ako