Ang Animism (mula sa Latin : anima , ' hininga , espiritu , buhay ') ay ang paniniwala na ang mga bagay, lugar, at nilalang lahat ay nagtataglay ng natatanging esensya sa espiritu . Posibleng, nakikita ng animismo ang lahat ng mga bagay — mga hayop, halaman, bato, ilog, sistema ng panahon, gawa ng tao, at marahil kahit na mga salita — bilang animated at buhay.
Ginamit ang animismo sa antropolohiya ng relihiyon bilang isang term para sa sistema ng paniniwala ng maraming mga katutubong tao , lalo na sa kaibahan sa medyo kamakailang pag-unlad ng mga organisadong relihiyon .
Bagaman ang bawat kultura ay may kanya-kanyang magkakaibang mitolohiya at ritwal, sinasabing inilalarawan ng animismo ang pinakakaraniwan, pundasyong sinulid ng mga pananaw na "espiritwal" o "supernatural" na pananaw ng mga katutubo.
Ang animistikong pananaw ay malawak na gaganapin at likas sa karamihan ng mga katutubo na madalas na wala silang kahit isang salita sa kanilang mga wika na tumutugma sa "animismo" (o kahit na "relihiyon"); ang term ay isang antropolohikal na konstruksyon .
Higit sa lahat dahil sa mga pagkakaiba-iba ng etnolinggwistiko at pangkulturang, naiiba ang kuro-kuro kung ang animismo ay tumutukoy sa isang ninuno na karanasan ng karaniwan sa mga katutubo sa buong mundo, o sa isang ganap na relihiyon sa sarili nitong karapatan.
Ang kasalukuyang tinanggap na kahulugan ng animismo ay nabuo lamang noong huling bahagi ng ika-19 na siglo (1871) ni Sir Edward Tylor , na bumuo nito bilang "isa sa mga pinakamaagang konsepto ng anthropology , kung hindi ang una."
